دنیا درس های یدکی از فاجعه ی چرنوبیل اندوهناک است؛ فاجعه ای مرگ بار که به لطف سریال جدید شبکه ی تلویزیونی HBO، مجدد بر ضابطه زبان ها افتاده است. اگرچه بسیاری از دلایل و عناصر فاجعه هنوز درون هاله ای از تاریکی قرار دارند، چند نکته درباره ی این فاجعه قطعی است. در ۲۶آوریل۱۹۸۶، هسته ی رآکتور هسته ای نزدیک به شهر پریپیات بازمی شود و خاکستر مواد رادیواکتیو در محیط پخش می شود؛ شهری که زمانی کمی از پیوستگی جماهیر شوروی بود. با گذشت سه ماه از انفجار، بیش از ۳۰ نفر بوسیله دلیل بیماری ناشی از تشعشعات شدید، جان خود را از دست می دهند و براساس تقویم دانشمندان، این کبود شدگی کنار بخانه برگشتن ها و حتی صدهاهزار نفر تأثیر گذاشته است.
چیز پهن ای از سریال چرنوبیل ساخت شبکه ی HBO که این صدمه را بوسیله شمایل کشیده است
براساس مجموعه ی تلویزیونی HBO، مرام از بازسازی ضغطه ی چرنوبیل، پیشگیری از تصادم مجدد فاجعه ای شبیه آن بود؛ اما فاصله ی حرف تا ایفا بسیار زیاد است. هیئت قانونگذاری جهانی هسته ای ۱۰ رآکتور کوشا از نوع کانالی قابلیت پشته (RBMK) را در روسیه فهرست کرده است (یکی از رآکتورها در سن پترزبورگ در سال ۲۰۱۸ از رده بیرون شد). روسیه ، تنها کشوری است که از این رآکتورهایی استفاده می کند که دراصل، اتفاق جماهیر شوروی آن ها طراحی کرده و مخلوق اند.مقاله های مرتبط:زندگی در ده پریپیات؛ قبل و صبح پس ازآن از فاجعه چرنوبیلداستان چرنوبیل؛ تقدیر اول: چرا راکتور نیروگاه اتمی منفجر شد؟
چهار رآکتور RBMK داخل کورسک، شهری در باختر روسیه و سه رآکتور در سن پترزبورگ، شهری با بسیار از پنج میلیون نفر جمعیت و سه رآکتور دیگر در شهر اسمولنسک، شهری در فاصله ی چهارساعتی از مسکو، شناسایی شده اند. یکی از رآکتورهای RBMK اسمولنسک مجوز عملیات تا سال ۲۰۵۰ را دارد؛ ولی مجوز سایر رآکتورها بین سال های ۲۰۲۱ تا ۲۰۳۱ منقضی خواهد شد.
اگرچه تغییراتی در میله های کنترلی رآکتورها و سوخت اورانیومی بوسیله وجود آمده است، به اعتقاد ی دانشمندان، طراحی آن ها هنوز نگران کننده است. ادوین لایمن، مدیر پروژه ی امان هسته ای در هیئت قانونگذاری ی دانشمندان دست اندرکار (UCS) می گوید:صرف کردن نظر از اصلاحات روسیه در رآکتورها، ابعاد مهم و مهم طراحی اصلاح ناپذیر هستند. آن ها نمی توانند امنیت RBMK را به معیار موردانتظار رآکتورهای آب سبک غربی برسانند.
برخلاف رآکتور آب سبک، RBMK از بلوک های گرافیتی برای کُندکردن نوترون ها و تولید صاعقه استفاده می بطی ء. این فرایند خویشی ضریب خلأ مثبت است که رآکتور را تو سطوح پایین استعداد ناپایدار می سازد. حداکثر مدت فعالیت مشروع رآکتورهای RBMK سی سال است؛ ولی مقام های رسمی کشش عمر رآکتورها را تسلسل کرده اند. درون سال ۲۰۱۵، نیمی از توان هسته ای روسیه از رآکتورهای تمدیدشده تأمین می شد. به نقل از انجمن جهانی هسته ای، چند رآکتور قدیمی خیس در کورسک و سن پترزبورگ وجود دارند که از دهه ی ۱۹۷۰ فرمان می کنند و نگرانی های زیادی برای غرب به بود آورده اند.
روسیه مدعی است رآکتورهای ارتقایافته کاملا با استانداردهای امنیتی بین المللی سازوار هستند. تقریبا ۱۰ درصد از برق روسیه از نیروی هسته ایتأمین می شود و این کشور قصد دارد با مرام توسعه ی برنامه ی هسته ای، این مقدار را تا سرانجام قرن به ۸۰ درصد برساند. سازمان بین المللی انرژی اتمی صادرات محصولات و خدمات هسته ای را یکی از مهم ترین فعالیت های اقتصادی روسیه عنوان کرده است.بیشتر بخوانید:ادبیات چرنوبیل؛ سرنوشت دوم: مدیریت بحران و درس های تاریخیداستان چرنوبیل؛ سرنوشت اول: چرا راکتور نیروگاه اتمی منفجر شد؟بیوگرافی انریکو فرمی، فیزیک دان ایتالیایی ملقب بوسیله معمار عصر هسته ایانرژی هسته ای؛ گزینه ای حیاتی برای محلول بغرنج تغییرات اقلیمیزندگی در قصبه پریپیات؛ قبل و بامداد بعد از فاجعه چرنوبیل
چیز پهن ای از سریال چرنوبیل ساخت شبکه ی HBO که این صدمه را بوسیله شمایل کشیده است
براساس مجموعه ی تلویزیونی HBO، مرام از بازسازی ضغطه ی چرنوبیل، پیشگیری از تصادم مجدد فاجعه ای شبیه آن بود؛ اما فاصله ی حرف تا ایفا بسیار زیاد است. هیئت قانونگذاری جهانی هسته ای ۱۰ رآکتور کوشا از نوع کانالی قابلیت پشته (RBMK) را در روسیه فهرست کرده است (یکی از رآکتورها در سن پترزبورگ در سال ۲۰۱۸ از رده بیرون شد). روسیه ، تنها کشوری است که از این رآکتورهایی استفاده می کند که دراصل، اتفاق جماهیر شوروی آن ها طراحی کرده و مخلوق اند.مقاله های مرتبط:زندگی در ده پریپیات؛ قبل و صبح پس ازآن از فاجعه چرنوبیلداستان چرنوبیل؛ تقدیر اول: چرا راکتور نیروگاه اتمی منفجر شد؟
چهار رآکتور RBMK داخل کورسک، شهری در باختر روسیه و سه رآکتور در سن پترزبورگ، شهری با بسیار از پنج میلیون نفر جمعیت و سه رآکتور دیگر در شهر اسمولنسک، شهری در فاصله ی چهارساعتی از مسکو، شناسایی شده اند. یکی از رآکتورهای RBMK اسمولنسک مجوز عملیات تا سال ۲۰۵۰ را دارد؛ ولی مجوز سایر رآکتورها بین سال های ۲۰۲۱ تا ۲۰۳۱ منقضی خواهد شد.
اگرچه تغییراتی در میله های کنترلی رآکتورها و سوخت اورانیومی بوسیله وجود آمده است، به اعتقاد ی دانشمندان، طراحی آن ها هنوز نگران کننده است. ادوین لایمن، مدیر پروژه ی امان هسته ای در هیئت قانونگذاری ی دانشمندان دست اندرکار (UCS) می گوید:صرف کردن نظر از اصلاحات روسیه در رآکتورها، ابعاد مهم و مهم طراحی اصلاح ناپذیر هستند. آن ها نمی توانند امنیت RBMK را به معیار موردانتظار رآکتورهای آب سبک غربی برسانند.
برخلاف رآکتور آب سبک، RBMK از بلوک های گرافیتی برای کُندکردن نوترون ها و تولید صاعقه استفاده می بطی ء. این فرایند خویشی ضریب خلأ مثبت است که رآکتور را تو سطوح پایین استعداد ناپایدار می سازد. حداکثر مدت فعالیت مشروع رآکتورهای RBMK سی سال است؛ ولی مقام های رسمی کشش عمر رآکتورها را تسلسل کرده اند. درون سال ۲۰۱۵، نیمی از توان هسته ای روسیه از رآکتورهای تمدیدشده تأمین می شد. به نقل از انجمن جهانی هسته ای، چند رآکتور قدیمی خیس در کورسک و سن پترزبورگ وجود دارند که از دهه ی ۱۹۷۰ فرمان می کنند و نگرانی های زیادی برای غرب به بود آورده اند.
روسیه مدعی است رآکتورهای ارتقایافته کاملا با استانداردهای امنیتی بین المللی سازوار هستند. تقریبا ۱۰ درصد از برق روسیه از نیروی هسته ایتأمین می شود و این کشور قصد دارد با مرام توسعه ی برنامه ی هسته ای، این مقدار را تا سرانجام قرن به ۸۰ درصد برساند. سازمان بین المللی انرژی اتمی صادرات محصولات و خدمات هسته ای را یکی از مهم ترین فعالیت های اقتصادی روسیه عنوان کرده است.بیشتر بخوانید:ادبیات چرنوبیل؛ سرنوشت دوم: مدیریت بحران و درس های تاریخیداستان چرنوبیل؛ سرنوشت اول: چرا راکتور نیروگاه اتمی منفجر شد؟بیوگرافی انریکو فرمی، فیزیک دان ایتالیایی ملقب بوسیله معمار عصر هسته ایانرژی هسته ای؛ گزینه ای حیاتی برای محلول بغرنج تغییرات اقلیمیزندگی در قصبه پریپیات؛ قبل و بامداد بعد از فاجعه چرنوبیل
- ۹۸/۰۳/۲۱