شاید انسان های مقدماتی تشک های مجللی نداشته اند؛ ولی می توانستند جایی معقول و معقول را برای رویا بسازند. بقایای بوسیله مشت آمده از بستر انسان های کهن، هوشمندی آن ها را ثابت می کنند. باستان شناسان در غار بوردر آفریقای جنوبی، شواهدی از بسترهای علفی و اسودگی انسان های کهن را کشف کردند که قدمت آن ها به ۲۰۰ هزار سال پیش بازمی گردند. این در حالی است که اکتشافات قبلی بسترسازی گیاهی بوسیله صدهزار سال پیش بازمی گردند. این بسترها روی لایه هایی از خاکستر باریک می شدند تا از مزاحمت جانوران موذی مانع شوند.
لین والدلی، باستان شناس دانشگاه ویتواترسرند آفریقای جنوبی می گوید: «قراردادن بستر علفی روی لایه ای از خاکستر، سیاق عمدی بوده است. انسان های اولیه با این امر نه تنها عایقی کم ارزش برای بستر خویشتن می ساختند؛ بلکه از ورود جانداران حیله گر هم جلوگیری می کردند.»
واضح است اطلاع مواد اولیه ی بسترها پس از ۲۰۰ هزاره سال حکم دشواری است. مواد زیستی بوسیله مرور زمان از بین می روند؛ به همین دلیل، سوابق به دست آمده از طرز های بسترسازی آدم های بدوی پراکنده هستند. با این حال، باستان شناسان موفق شدند تو اعماق رسوبات غار بوردر بقایای تشک های علفی را تو محیط عمر انسان های اولیه محسوس کنند.
بقایا از سرنوشت متعاقب غار، یعنی گرم ترین و امن ترین نقطه، به دست آمدند. به باور ی باستان شناسان، فدایی بسترها احتمالا به برهان خشک شدن دچار آتش سوزی شده اند؛ ولی این پیوستگی بوسیله ندرت صورت داده است. پژوهشگران با مصرف از طیف سنجی FTIR و اسکن میکروسکوپی الکترونی (SEM) و تحلیل گیاه سنگ ها مواد گیاهان بسترها را کنجکاو بررسی کردند. برابر تحلیل های علف هرزه سنگی، علوفه های به امر رفته داخل بسترها از زیرخانواده ی Panicoideae بودند.
بااین همه علف، تنها کشف پژوهشگران نبود و آنان مظفر شدند لایه ا ی خاکستری نیز بیابند که به صورت حشره کشی طبیعی عمل می کرد. این لایه ی خاکستری وضع تنفسی حشرات را بست می کرد و اسکلت خارجی آن ها را می خراشید و درنهایت آن ها را خشک می کرد. علاوه پهلو این، کافوری که امروزه در آفریقای جنوبی بخاطر تخلیه حشرات بوسیله حکم می رود، درون این بسترها پیدا شد. والدلی اعتقاد دارد:گاهی اوقات لایه ی خاکستری بستر ترکیبی از بقایای کاه های قدیمی تر است که بخاطر پاک سازی غار و از بین بردن آفت ها سوزانده شده اند. تو برخی نقاط دیگر، از خاکستر کوهمیز به عنوان سطحی تمیز برای لایه ی بستر استفاده شده است.
یافته های مذکور با قدیمی ترین بسترهای شناخته شده در پناهگاه سنگی سیدوبوی آفریقای جنوبی منطبق هستند که قدمت آن ها به ۷۷ هزاره سال پیش بازمی گردد. مردم های اولین از گیاهان خوشبو با خاصیت حشره کش نیز کاربرد کردند و بسترها پر از خراش های سنگی بودند. به اعتقاد ی پژوهشگران، احتمالا ساکنان غار از بسترهای خود بوسیله عنوان فضای کار هم استعمال می کردند.
شواهد دیگر ذره های کوچکی بوسیله اثر جزیی نارنجی و سرخ بودند. اگرچه این ذرات از دیواره های غار سقوط می کنند، معمولا زاویه دار هستند. باوجوداین، ذرات بسترها گرد شده بودند و این علامت می دهد اشیاء را برای آماده سازی بستر خود تبدیل می دادند.مقاله های مرتبط:۱۰ راز حل نشده در مورد مردم های اولیهبر آخرین نئاندرتال ها چه گذشت؟
طبق بسترهای فسیلی می توان حاصل گرفت که مردم های اولیه از رنگ زرد اخرایی (اکر) برای تزیین مصرف می کردند، خانه های خود را پرگیر آتشدان می ساختند، با نیکوترین نقاط خواب آشنا بودند و گاهی نیز از بسترهای خود بوسیله نشانی میز فرمان استفاده می کردند. یافته های ذکرشده خیر تنها اطلاعاتی از روال ی عمر پیشینیان را می دهند؛ بلکه پیچیدگی اجتماعی و رفتاری آن ها را حزن مدلل می کنند. والدلی درپایان می گوید:طبق پژوهش های مربوط بوسیله ۲۰۰ هزار سال گذشته، انسان می توانستند آتش تولید کنند و از آتش و خاکستر و گیاهان طبی همچنین برای ایجاد پناهگاهی تمیز و بدون آفت استعمال می کردند. این روش ها مزایای صلح و صفا را برای این تمدن ها بوسیله قفا داشت و دلیل بقای آن ها بودند.
بیشتر بخوانید:۱۰ راز نامکشوف مبصر علم فیزیکباتری های عاری کبالت برای زمین مفید هستندکشف آثاری از جدی ناشناخته داخل ژنوم برخی از انسان های امروزیاستفاده موفقیت آمیز از نحو ویرایش ژن کریسپر در ماهی مرکبانسان چه زمانی نحوه استفاده از آتش را کشف کرد؟
لین والدلی، باستان شناس دانشگاه ویتواترسرند آفریقای جنوبی می گوید: «قراردادن بستر علفی روی لایه ای از خاکستر، سیاق عمدی بوده است. انسان های اولیه با این امر نه تنها عایقی کم ارزش برای بستر خویشتن می ساختند؛ بلکه از ورود جانداران حیله گر هم جلوگیری می کردند.»
واضح است اطلاع مواد اولیه ی بسترها پس از ۲۰۰ هزاره سال حکم دشواری است. مواد زیستی بوسیله مرور زمان از بین می روند؛ به همین دلیل، سوابق به دست آمده از طرز های بسترسازی آدم های بدوی پراکنده هستند. با این حال، باستان شناسان موفق شدند تو اعماق رسوبات غار بوردر بقایای تشک های علفی را تو محیط عمر انسان های اولیه محسوس کنند.
بقایا از سرنوشت متعاقب غار، یعنی گرم ترین و امن ترین نقطه، به دست آمدند. به باور ی باستان شناسان، فدایی بسترها احتمالا به برهان خشک شدن دچار آتش سوزی شده اند؛ ولی این پیوستگی بوسیله ندرت صورت داده است. پژوهشگران با مصرف از طیف سنجی FTIR و اسکن میکروسکوپی الکترونی (SEM) و تحلیل گیاه سنگ ها مواد گیاهان بسترها را کنجکاو بررسی کردند. برابر تحلیل های علف هرزه سنگی، علوفه های به امر رفته داخل بسترها از زیرخانواده ی Panicoideae بودند.
بااین همه علف، تنها کشف پژوهشگران نبود و آنان مظفر شدند لایه ا ی خاکستری نیز بیابند که به صورت حشره کشی طبیعی عمل می کرد. این لایه ی خاکستری وضع تنفسی حشرات را بست می کرد و اسکلت خارجی آن ها را می خراشید و درنهایت آن ها را خشک می کرد. علاوه پهلو این، کافوری که امروزه در آفریقای جنوبی بخاطر تخلیه حشرات بوسیله حکم می رود، درون این بسترها پیدا شد. والدلی اعتقاد دارد:گاهی اوقات لایه ی خاکستری بستر ترکیبی از بقایای کاه های قدیمی تر است که بخاطر پاک سازی غار و از بین بردن آفت ها سوزانده شده اند. تو برخی نقاط دیگر، از خاکستر کوهمیز به عنوان سطحی تمیز برای لایه ی بستر استفاده شده است.
یافته های مذکور با قدیمی ترین بسترهای شناخته شده در پناهگاه سنگی سیدوبوی آفریقای جنوبی منطبق هستند که قدمت آن ها به ۷۷ هزاره سال پیش بازمی گردد. مردم های اولین از گیاهان خوشبو با خاصیت حشره کش نیز کاربرد کردند و بسترها پر از خراش های سنگی بودند. به اعتقاد ی پژوهشگران، احتمالا ساکنان غار از بسترهای خود بوسیله عنوان فضای کار هم استعمال می کردند.
شواهد دیگر ذره های کوچکی بوسیله اثر جزیی نارنجی و سرخ بودند. اگرچه این ذرات از دیواره های غار سقوط می کنند، معمولا زاویه دار هستند. باوجوداین، ذرات بسترها گرد شده بودند و این علامت می دهد اشیاء را برای آماده سازی بستر خود تبدیل می دادند.مقاله های مرتبط:۱۰ راز حل نشده در مورد مردم های اولیهبر آخرین نئاندرتال ها چه گذشت؟
طبق بسترهای فسیلی می توان حاصل گرفت که مردم های اولیه از رنگ زرد اخرایی (اکر) برای تزیین مصرف می کردند، خانه های خود را پرگیر آتشدان می ساختند، با نیکوترین نقاط خواب آشنا بودند و گاهی نیز از بسترهای خود بوسیله نشانی میز فرمان استفاده می کردند. یافته های ذکرشده خیر تنها اطلاعاتی از روال ی عمر پیشینیان را می دهند؛ بلکه پیچیدگی اجتماعی و رفتاری آن ها را حزن مدلل می کنند. والدلی درپایان می گوید:طبق پژوهش های مربوط بوسیله ۲۰۰ هزار سال گذشته، انسان می توانستند آتش تولید کنند و از آتش و خاکستر و گیاهان طبی همچنین برای ایجاد پناهگاهی تمیز و بدون آفت استعمال می کردند. این روش ها مزایای صلح و صفا را برای این تمدن ها بوسیله قفا داشت و دلیل بقای آن ها بودند.
بیشتر بخوانید:۱۰ راز نامکشوف مبصر علم فیزیکباتری های عاری کبالت برای زمین مفید هستندکشف آثاری از جدی ناشناخته داخل ژنوم برخی از انسان های امروزیاستفاده موفقیت آمیز از نحو ویرایش ژن کریسپر در ماهی مرکبانسان چه زمانی نحوه استفاده از آتش را کشف کرد؟
- ۹۹/۰۶/۰۲